December
December, maand vol feesten: de Purísima (8 dec) ter verering van Maria; op scholen de diploma-uitreikingen; in de kerk de speciale diensten voor de eerste communie en belijdenis doen (in nog grote getale); en dan komt Kerst en vervolgens Oud en Nieuw er nog aan.
En ondanks dat al deze festiviteiten geld kostten waardoor er maanden van te voren voor de meeste mensen gespaard moet worden om het gevraagde bedrag af te kunnen leveren, is er toch ook nog de wens met kerst bijzonder te eten en elkaar cadeautjes te geven. Dat is voor velen belangrijker dan de christelijke traditie.
Kerst wort hier met name de 24ste in de avond gevierd. Eigenlijk dus de vooravond van kerst, ter afwachting van de kerst. Met om 12 uur in de nacht veel geknal van vooral rotjes en wat vuurwerk om te kerst in te luiden…
Via via
Wat zijn zoal de ontwikkelingen bij de Fundación? Ik heb geen rechtstreeks contact met het bestuur of medewerksters. Ik hoor via via bepaalde info, vanuit betrouwbare bronnen. Van de 7 bestuursleden die nu verantwoordelijk zijn voor hoe het toegaat in het huis zijn er 3 a 4 actief. De huisgenoten komen nauwelijks nog op straat. Er komt nauwelijks nog bezoek en er worden geen stimuleringsactiviteiten meer met hun gedaan. De Activiteitenclub blijft draaien met alleen huisgenoten. De uitbreidingsplannen met mensen van daarbuiten is niet uitgevoerd. Het bestuur heeft financiële problemen. Omdat ze achter liepen met betalen van huur in november heeft de huisbazin de huur met een termijn van 15 dagen opgezegd. Dus dat betekende verhuizen, met alle extra kosten die dat met zich meebrengt. Ze hebben een gebouw kunnen vinden wat dienst heeft gedaan als universiteit. Dus in ieder geval met de nodige ruimte. Maar het heeft wel een tijd leeg gestaan dus hopelijk hoeft er niet veel te gebeuren om het leefbaar te maken.
Maar dat het bestuur dus door wil, is duidelijk. De vraag is hoe ze de Fundación financieel gezond kunnen maken. Want tot nu toe is er niet een stevige basis die vertrouwen geeft dat het huis toekomst heeft.
En wij
Ik had de hoop dat eind van dit jaar duidelijker zou zijn of er voor mij nog een rol is voor de huisgenoten die nu nog in het gemeenschapshuis wonen of niet. Jammer genoeg is het een en ander nog onvoldoende uitgekristalliseerd. Dat betekent dat ik voel dat het nog niet het juiste moment is om definitievere beslissingen te nemen. En dus dat het goed is om het proces wat meer tijd te geven.
Verhuizen
Ook wij gaan weer verhuizen. De aanleiding is een omgevallen wc pot. Midden in de nacht, toen Jonathan zijn behoefte wilde doen viel die met hem om, met gebroken keramiek waar door Jonathan een wond, zij het gelukkig oppervlakkig, had.
Toen de volgende dag de huisbaas kwam kijken kon hij niets ander zeggen dan dat het de schuld van Jonathan was, die verkeerd op de wc was gaan zitten…Mijn argument dat ik al in zoveel huizen had gewoond en mij dit nooit was overkomen was geen argument voor hem. Evenmin als mijn voorstel een deskundige die toch de reparatie zou moeten doen, om diens oordeel vragen wimpelde hij van tafel. Het was duidelijk: hij wilde dat ik de onkosten op mij zou nemen.
Het raakte mij vooral dat hij totaal niet informeerde naar het welzijn van Jonathan. Maar de huisbaas was niet geheel ‘ amused ‘ door de toon van het gesprek en een paar dagen later kreeg ik een schrijven van zijn advocaat dat het contract per 31 december opgezegd was.
En hier bestaan geen organisaties waar een huurder naar toe kan in zulke gevallen. De huisbaas is de baas, dus zijn wil is wet!
Advocaten
Het is een tendens van de laatste jaren dat er steeds meer advocaten worden ingeschakeld. Ik heb ook ‘mijn’ advocaat die ik pols zoals in deze zaak van wat wijs is te doen; vertrekken of de zaak proberen te slechten. Maar ook voor de papieren die ik aan moest leveren voor mijn verblijfsvergunning heb ik diverse notariële schrijvens nodig gehad. Tussen haakjes: de zaak is nog steeds in behandeling…
Ook voor aangelegenheden met de brillenzaak is het nodig contact te hebben met een advocaat want ook daar heb je voor bepaalde instanties een notarieel schrijven nodig; of puur om een beetje te sparren wat al dan niet wijs is om te doen. Ook al wordt de wet in Nicaragua makkelijk overtreden en naar de hand gezet van de mensen die de touwtjes in handen hebben. Dus dat is een beetje een paradoxale situatie.
Nieuw huis
Maar het leek wijs te verhuizen. Cruijf zei het al: ‘elk nadeel heb zijn voordeel’. Dus de zaken goed op een rijtje zettend is het ok dat ik hier weg ga. En we konden makkelijk wat anders vinden. Even iets verder uit het centrum, in een rustigere buurt (onze straat is veel onrustiger dan ik gedacht had), een wat kleiner huis, maar daardoor ook goedkoper, en het grote voordeel met een vriendin/buurvrouw waar ik wat steun aan kan hebben, denkende aan Jonathan. Want tot nu toe heb ik niet die ondersteuning bij de zorg voor Jonathan kunnen vinden, waar ik op hoop(te).
Dus… eind van de maand verkassen we weer. Inmiddels ben ik vast alle kasten aan het langs gaan en een schifting te maken wat ik echt mee wil nemen en wat ik beter weg kan geven, omdat hoe minder ik heb, hoe makkelijker in vele opzichten het leven is. Het leven blijft verrassend!
Brillenzaak
Wij blijven actief om de brillenzaak tot een gezond bedrijfje te maken. De economische problemen in Nicaragua treft een ieder. Toch gaat het ons redelijk. In september hadden we weer een wisseling van personeel. De verkoopster ging weg. Maar gelukkig kon onze assistent-verkoopster haar plaats opvullen waardoor er geen gat viel.
Echt winst draaien we nog niet, want er moet aardig wat geïnvesteerd worden in een brillenzaak, qua apparatuur en de bril-monturen, wat we eerst terug moeten verdienen. Maar onze missie met het starten van de zaak blijft staan: sociale projecten ondersteunen.
Met deze foto van het personeel en eigenaars van de brillenzaak mijn beste wensen:
Voor een ieder vredevolle en inspirerende kerstdagen en
veel moed en vertrouwen voor 2023
