Een maandje terug werden we uitgenodigd voor een uitstapje door Samuel. Zijn vader heeft een boerderijtje even buiten Juigalpa en ook een paar paarden. Al een tijdje terug had Samuel het idee geopperd om ons uit te nodigen voor een dagje rust en verandering van lucht, met de mogelijkheid om paard te rijden.
Dat klonk mooi, maar een vervolg werd er niet op gegeven. Tot dat bleek, dat hij het idee niet vergeten was en een datum werd geprikt. Onze vriendin, die ons altijd helpt met het vervoer naar het zwembad met haar busje of auto, was ook dit keer bereid ons met het vervoer te helpen. En zo kon het plan werkelijkheid worden.
Paardrijden
Gedurende het uitstapje genoten we van de rust, de natuur, de betrokkenheid van de gastheren bij onze bewoners en zelfs van een heerlijk middagmaal dat men voor ons klaar had gemaakt. Natuurlijk hadden we een kleine attentie meegenomen voor onze gastheren, gemaakt door de deelnemers van de activiteitenclub. Er stonden zowaar enkele paarden gezadeld en wel klaar, om een ieder die wilde een ritje te laten maken. Manuel, Maria Elena en Jonathan hadden paardrij-ervaring. En dat was zichtbaar toen ze er op gehesen werden. Loyda en Daniel hadden nooit op een paard gezeten, maar lieten toe, dat we hun deze ervaring wilden laten beleven. Het meest verbaasde me Miguel, die als een ervaren ruiter in het zadel zat! Zelfs de begeleidsters benutten de gelegenheid om paard te rijden en voor Scarleth was het de eerste keer in haar leven!
Dankbaar
Het uitstapje eindigde met het aansnijden van een taart ter afscheid. De auto kwam weer voorrijden en, voldaan en dankbaar, kwamen we even later thuis. Het was een onvergetelijke dag voor de meesten. Met de wens om dit niet eenmalig te laten zijn. En gelukkig denken ook Samuel en zijn vader daar zo over. Een volgende datum staat gepland. Met als enige variant, dat wij dit keer voor het middageten zullen zorgen.
Dit zijn de cadeautjes die ons met een zekere regelmaat toevallen. Die ons leven zo bijzonder maken. We geven nieuwe ervaringen aan onze huisgenoten, laten ze voelen dat ze gewaardeerd worden en komen in contact met mensen die zich laten raken door ons werk. En hun steentje bijdragen aan een betere wereld. Waar `samen` zichtbaar wordt.