Eva en Anielka zijn de nieuwe medewerkers

Sollicitaties

Geplaatst in: Nieuwsbericht 0

Woensdag 15 juni komen Regina en Anielka langs ons kantoor voor de instructies hoe laat ze morgen verwacht worden op hun eerste werkdag. Regina solliciteerde op de vacature van inwonende kracht en Anielka op de vacature van wisselend dag- of nachtdiensten draaien (per week) omdat ze een dochtertje heeft.

Ze zijn door de procedure heen gekomen die we vrij ‘formeel’ hebben gemaakt: eerst een informeel gesprek met mij zodat de kandidaten meer informatie krijgen en kunnen evalueren of ze echt geïnteresseerd zijn in de vacature. En ons voordeel is dat we alvast een eerste indruk hebben van de gegadigden. Als ze daarna een sollicitatiebrief en CV inleveren worden ze uitgenodigd voor sollicitatiegesprek waar drie mensen van het bestuur bij zitten. Ten slotte doen ze enkele psychologische testjes om het proces af te ronden.

Eerste werkdag

Donderdag, de eerste werkdag worden ze verwacht om 8 uur. Vol verwachting klopt ons hart! Regina is vroeg. Half 8 staat ze al voor de deur. Maar dat lijkt positiever dan het is. Ze komt zich afmelden. Er zijn allerlei redenen waarom ze toch maar besloten heeft dat ze niet gaat beginnen en niet meer geïnteresseerd is in dit werk… Ondanks het hele voor proces, dat zeker een week of drie heeft geduurd, valt het kwartje pas op het laatste moment, en trekt ze zich terug zonder begonnen te zijn! Anielka staat gelukkig wel om 8 uur op de stoep. Vol energie en zin om te beginnen! Op de foto zie je Eva, onze activiteitenbegeleidster, en Anielka, de assistente. 

Half vol of half leeg?

Voor mij is dit een nieuwe ervaring met aspecten van de samenleving hier. Is deze ervaring uniek? Als ik het aan mensen om me hen vertel, staat niemand er vreemd van op te kijken. Dit gebeurt heel geregeld, om wat voor werk het ook gaat. Wel is de kans aanzienlijk kleiner als het salaris heel aantrekkelijk is. Regina is in ons geval ook niet de eerste. Een eerdere inwonende kracht haakte op het laatste moment af. Het is wat het is. Kijken we naar het half volle of het half lege glas?

Astrid Delleman i.s.m. Stichting Vivir Juntos