December! Een bijzondere maand in Nicaragua, want de schoolvakanties zijn begonnen. Dat betekent dat hier de rustige tijd aanbreekt.
Niet dat veel mensen hier weg gaan en hun vakantie elders doorbrengen. Hooguit maakt men een uitstapje naar familie die relatief dicht in de buurt woont, maar buiten Juigalpa. Reizen naar het buitenland voor ontspanning is hier een grote luxe die voor weinig mensen is weggelegd.
In de grote vakantie nemen wel meer werknemers vakantie op. Ook in onze Fundación is het merkbaar. Voor mij betekent het dat ik de werkroosters zo op elkaar moet afstemmen dat er toch aldoor een minimale bezetting in huis is. Daardoor kunnen we dan niet altijd de kwaliteit en aandacht geven die we zouden wensen, maar anderzijds verdienen wij het ook in een lagere versnelling te functioneren. Dus tot half januari ook minder activiteiten buitenshuis. In februari kunnen we die weer plannen.
December is ook de tijd van bezinning, feesten en goede voornemens voor het nieuwe jaar. In ons Strategisch Plan staan onze goede voornemen voor de activiteiten van Ruach. Dit plan is geënt op wat we in ons projectplan voor vijf jaar hebben geschreven, aangevuld en aangepast door de ervaringen van dit jaar. Met een aangepaste begroting, omdat alles toch net iets duurder uitpakt dan we hadden ingeschat toen we het projectplan schreven. Maar er ligt altijd een verschil tussen ´droom´en ´werkelijkheid´!Er liggen in 2017 zeker weer heel wat uitdagingen. Consolideren wat we dit jaar op de rails hebben gezet. En uitbreiden, om ons werk aan meer mensen met een intellectuele beperking ten goede te laten komen. In de hoop dat we de nodige fondsen zullen vinden om onze plannen ook uit te kunnen voeren. Dat we daarvoor meer naar bronnen in Nicaragua zelf gaan zoeken is een feit. Dat we voorlopig nog afhankelijk zijn van de goede gaven van jullie, via Vivir Juntos, is iets wat ook zeker is!
