Daar zat ik dan, met Ana Alicia, de voorzitter van de Fundación in de wachtkamer van het gemeentehuis in afwachting van de burgemeester. Twee weken geleden hadden we toestemming gevraagd om een rommelmarkt te mogen houden in het centrum van de stad, in het centrale parkje voor de kathedraal. Een rommelmarkt om geld in te zamelen ter ondersteuning van ons werk. En we hadden zonder problemen de schriftelijke toestemming gekregen.
Maar gisteren, een dag voor de geplande activiteit, werd die toestemming ingetrokken omdat er andere activiteiten gepland waren in het park door de gemeente zelf… Dus alles was klaar voor de uitvoering van de rommelmarkt, behalve dat we geen plek hadden om die te houden!
Op zoek
Dat bezoek aan de burgemeester leverde niets meer op dan een verloren uur wachttijd. Dus we besloten naar de pater van de kathedraal te gaan om te zien of hij ons toestemming kon geven voor de rommelmarkt, naast de kathedraal waar vaker activiteiten worden gehouden. De pater bleek elders in vergadering en nam zijn telefoon niet op.
Inmiddels liep het tegen half 9 en moest ik naar de afspraak met mijn tandarts, Ana Alicia in redelijke stress achterlatend. Al twee weken waren we bezig spullen te verzamelen voor de rommelmarkt. De affiches, via sociale media verspreid, kondigden de dag en plaats aan om het publiek te trekken. Diverse mensen hadden bijgedragen, vooral met kleding en wat andere spullen, ter verkoop. Het vervoer was geregeld, de geluidsinstallatie afgesproken…. En nu dit! Waar konden we terecht?
Hoe een koe een haas vangt
Het is bijzonder hoe het leven loopt. En naarmate je meer open voor komt te staan dat het loopt zoals het loopt, blijf je je verbazen.
De moeder van mijn tandarts ken ik goed en was vrij actief binnen de Rooms-Katholieke kerk. Dus toen ik bij hun huis aankwam vroeg ik haar of zij mij kon helpen aan het telefoonnummer van de verantwoordelijke van de kerk (daar we momenteel zonder bisschop zitten). Zij niet, maar haar dochter, mijn tandarts wel. En toen ik de situatie uitlegde gaf ze me dat direct. Zowaar, padre Paul nam de telefoon op en ik legde de situatie uit. Met de vraag of we de plek naast de kathedraal voor de rommelmarkt mochten gebruiken. Binnen 5 minuten was de zaak geregeld! Voordat ik in de tandarts stoel plaats nam, belde ik Ana Alicia, die daardoor alle activiteiten in gang kon zetten. Waardoor de rommelmarkt, met enige vertraging, alsnog uitgevoerd kon worden.
Uitvoering
De foto’s onderaan geven een beeld hoe de dag verliep. De activiteitenclub draaide die dag naast de bazar om aandacht te vragen voor ons werk. Naast gekregen spullen had de activiteitenclub een enkele piñata gemaakt; evenals spaarvarkentjes en bloemen van plastic flessen voor de verkoop. Mensen van goede wil leenden ons de tentjes ter bescherming tegen de zon (of regen) en anderen hadden het gebruik van de geluidsinstallatie betaald. Ook hier was het weer een gezamenlijke inspanning die de vruchten gaven die dag! Financieel was de opbrengst mager, ongeveer $ 150,- US. Maar, niet alleen was het een bedrag wat we aan het begin van de dag niet hadden. Bovendien, meer mensen waren weer met ons werk in aanraking gekomen. Dus een extra reden om vol goede moed de volgende actie te plannen om de rest van de spullen te gaan verkopen; bovendien op een korte termijn. Zo blijven we bezig!
