De een na de ander komt binnen druppelen. Alejandra en Meyling , de twee studenten van de boekhoudersopleiding van de universiteit UNAN; de twee vrijwilligers die via een internationale studentenorganisatie 6 weken vrijwilligerswerk bij ons hebben gedaan; medewerkers van het kantoor, van de activiteitenclub, bestuursleden. Al met al een persoon of 15.
Vandaag valt er heel wat te vieren in het gemeenschapshuis. Op de eerste plaats dat Meyling en Alejandra hun stage van 100 werkuren hebben afgerond, waarbij ze alle goederen van de Fundación Ruach hebben geïnventariseerd en een catalogus hebben gemaakt. Vandaag is de laatste dag dat ze bij ons over de vloer komen.
Deanna uit de VS en Arantza uit Mexico zijn ook met de laatste dagen van hun vrijwilligerswerk bij ons bezig. Deanna sprak nauwelijks of geen Engels. Dat was wel wat lastig omdat in de Fundación alleen ik Engels spreek. Gelukkig dat Arantza redelijk Engels sprak waardoor de twee meiden (van even over de 20) elkaar konden helpen bij de dagelijkse activiteiten. Arantza heeft de boekhoudster geholpen bij allerlei accountklussen. Deanna heeft geholpen bij PR-activiteiten. Onze spaanse Facebookpagina is weer up-to-date (veel foto`s) en heeft een mooiere opmaak. De contacten die we aan zijn gegaan met Global Giving heeft Deanna versterkt. Global Giving is een Amerikaanse organisatie die kleine organisaties, ook ons, helpt bij het versterken van PR-activiteiten en fondswerving, waarvoor ze een grote expertise hebben ontwikkeld. Maar beide activiteiten kosten veel tijd en niemand in de Fundación heeft er feeling voor of ervaring mee.
Gedurende hun verblijf hebben Deanna en Arantza in het huis geslapen waar de activiteitenclub/kantoor functioneert. Daar hebben we namelijk ook een logeerkamer met 4 bedden. Geregeld waren ze ook in het gemeenschapshuis te vinden, zeker ook i.v.m. de wifi die we daar hebben!
Tot slot stond de lunch ook in het teken van twee jarigen: zowel van Heysel die ons helpt met koken, wassen, schoonmaken in het gemeenschapshuis. Als Deanna die haar eerste verjaardag in het buitenland vierde. Dus na het warme eten was er vandaag zowaar een toetje: taart!
Het is hartverwarmend dat jonge mensen interesse hebben bij ons vrijwilligerswerk te doen. En zo, indirect, meer in contact willen komen met mensen die intellectueel beperkt zijn, want het is geen populaire doelgroep. Een ieder die aan ons werk een steentje bijdraagt zijn we zeer dankbaar. En de lunch werd dan ook afgesloten met het overhandigen van kadootjes en diploma’s als waardering voor de inzet.
Bovendien weten we dat we een steentje hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van deze jonge mensen, die zeker een impact zal hebben op hun leven. Ook dat we er ambassadeurs bij hebben, die door het delen van hun ervaringen, mensen met beperkingen in een positiever daglicht zullen zetten. We hadden die bijeenkomst dus heel veel te vieren!
