Mei

Moederdagmaand. De datum verschilt in de diverse landen, maar mei is de gemeenschappelijke factor. Zeker de winkels brengen aan alle kanten onder de aandacht dat het 30 mei Moederdag is en hebben allerlei aanbiedingen om het aantrekkelijk te maken moeder die dag wat te geven. Wij hopen dan ook zeer binnenkort met de brillenwinkel te kunnen beginnen, om van deze koopgolf te profiteren. Maar in een volgend schrijven daar meer over.

Gemeenschapshuis
Inmiddels komen we tot meer stabiliteit. Van de drie nieuwe medewerkster heeft Jennifer inmiddels een vast contract. Mayela gaat dat deze week krijgen. En ook de inzet en het enthousiasme van Damaris lijkt positief. Er is nog een vacature, om het team van 4 begeleidsters compleet te krijgen. De lege plek die we hebben wordt per 1 juni opgevuld door Neydi, die nu in de activiteitenclub werkt. Dat is mooi voor de rust in het gemeenschapshuis, want de helft van de bewoners, die naar de club gaan, kennen haar al en vice versa. En ze weet waar ze aan begint omdat ze al een paar manden in en uit loopt in het huis.
Afgelopen week hadden we de sollicitatiegesprekken voor een nieuwe leidster van de club en volgende week komt Maria meedraaien, om zich in te laten werken. Ze heeft een broer met autisme, waardoor ze een bepaalde sensitiviteit heeft met de doelgroep.

Bezoek
Deze week hadden we bezoek van Daniella, mijn dochter en dus Jonathan’s zus. Ze woont in Ecuador en is zeer bij ons werk betrokken. Omdat wij haar naar gewoonte in onze vakantie in januari niet konden bezoeken door het virus en de problemen met weinig vliegverkeer naar en van Nicaragua, kwam ze onze kant op. Wel met de nodige reisproblemen, waardoor ze i.p.v. twee weken een week in Juigalpa was. Want reizen in deze tijd is er niet leuker op geworden.
Bij haar welkomstlunch werd ze in het zonnetje gezet door haar ons speciale cadeautje aan te bieden, een huisje Ruach, als dank voor al haar inzet met onze Facebook en maken van PR materiaal. En de presidente van de Fundación gaf haar een diploma waarin ze als ere lid werd benoemd van de Fundación.

Uitstapje
We benutten haar aanwezigheid ook, en het feit dat we het inzetten van de regentijd voor wilden zijn (die kan op elk moment beginnen) om ons extra uitstapje naar het strand te organiseren. Uit traditie doen we dat 1x per jaar. Maar een vriend had ons een mooie gift gegeven om een extra uitstapje halverwege het jaar te maken. Plus het feit dat onze vriendin die ons altijd gratis naar het zwembad rijdt elke woensdag, ook dit keer geen betaling wilde voor de rit naar en van het strand met chauffeur!
Dus afgelopen woensdag gingen we naar het toeristische centrum La Boquita. Het zag er verlaten en vervallen uit, want door de politieke en economische crisis, het virus en de vliegbeperkingen komen er vrijwel geen toeristen meer naar Nicaragua. En inlands toerisme is een luxe die velen zich niet kunnen permitteren.
We genoten van de rust, de zee, het eten wat doña Mayra thuis had klaar gemaakt (om kosten te beperken), en een dagje er volledig uit zijn. Het was een dag van 7 uur weg en 20.00 uur terug, wan de zee ligt op 4 uur afstand van Juigalpa! Iedereen genoot!

• 

• 

Inmiddels is Daniella weer vertrokken. We hadden een goede tijd samen, waarin ook Jonathan genoot van zijn zus. Zeker hij heeft het nodig mensen die hem lief zijn, te ontmoeten, ze weer even mee te maken. De tijd zal leren wanneer de volgende keer zal zijn. En waar!