Twee jaar zijn Jonathan en ik nu in Juigalpa. We kwamen in de laatste fase van de voorbereidingen van het project ¨een woongemeenschap te beginnen voor mensen met een intellectuele beperking ouder dan 15 jaar. En te werken aan een betere beeldvorming t.a.v. mensen met beperkingen in de samenleving¨.
De Week Nederlandse Missionarissen ondersteunt mijn bezig zijn hier met reiskosten en verzekeringen. Contracten met hen zijn voor twee jaar en dat betekent dat ik aan het eind van mijn eerste contract zit. Ik ben nu in afwachting of mijn verzoek tot verlenging, ondersteund met de nodige brieven van derden hier en uit Nederland, ingewilligd zal worden. Dat antwoord kan elk moment binnen komen.
Nederland
Maar het leek mij een goed moment om te gaan denken aan een bezoek aan Nederland. En dan zonder Jonathan. Want er is daar geen huis meer waar hij woont, geen activiteitencentrum waar hij naar toe kan, geen structuur en regelmaat die ik hem tijdens een kort verblijf in Nederland kan bieden. Vandaar dat mijn reis naar Honduras een goede test was om te zien of Jonathan het voldoende aankan, een tijdje zonder mij.
Inmiddels is de reis geboekt. De laatste twee weken van oktober. Hoe mijn verblijf er ongeveer uit zal zien, moet ik nog bezien. Daar hoop ik binnenkort aan te gaan zitten. Natuurlijk wordt het een mix van familie, vrienden en activiteiten om ons werk en dat van Vivir Juntos onder de aandacht te brengen. Mochten jullie bepaalde ideeën hebben, laat het mij weten. Dus wie weet of ik de volgende ´Nieuwsbrief´ mondeling toe kom lichten!