Het bezoek staat voor de deur: Alfredo een jonge man van net dertig jaar en zijn oom Jose, van begin veertig! Vandaag komt Jose voor de derde keer op bezoek in het kader van het wennen aan zijn toekomstige nieuwe woonomgeving.
En om ons de tijd te geven hem geleidelijk aan te leren kennen. Na een wat moeizame start, waarin de familie zich niet hield aan de gemaakte afspraken in het kader van dit proces van gewenningsbezoeken, zit er nu een bepaalde regelmaat in de bezoeken. Die we, naarmate het proces vordert, langer maken en zonder begeleiding.
Alfredo
Alfredo weet veel van het leven van Jose. Alfredo heeft jaren bij zijn oma ingewoond, de moeder van Jose, toen zijn moeder hem en zijn zus zo’n 30 jaar geleden achterliet om illegaal naar de VS te vertrekken op zoek naar een beter leven en om geld naar haar kinderen te kunnen sturen. Een veel voorkomende situatie in Nicaragua. Als adolescent is Alfredo met zijn zus en een tante over land naar de VS vertrokken, gebruik makend van mensensmokkelaars om illegaal de VS binnen te kunnen. Dat heeft ze handen vol geld gekost, bijna verkrachtingen van zijn zus en tante, om zich uiteindelijk weer te kunnen verenigen met zijn moeder. Jaren later liep Alfredo tegen de lamp, daar hij nog steeds geen verblijfsvergunning had, en werd de grens weer over gezet. Sinds een aantal jaren is hij dus terug in Nicaragua en verdient momenteel de kost met het verkopen van waar, die hij ambulant aanbiedt.
Veel Nicaraguanen hebben familie in de VS, Costa Rica of Spanje. Een groot deel vertrekt illegaal en probeert in de loop der tijd legaal te worden. Dat is een onzeker bestaan! Een groot deel van het inkomen van Nicaragua komt door het geld wat de immigranten naar de familie in het thuisland sturen!
Jose
Tot voor vijf jaar had Jose een goed leven. Hij woonde bij zijn moeder die goed voor hem zorgde. Van zijn broers en zussen vertrokken er drie naar de VS en alleen een broer, die advocaat is, bleef in Juigalpa wonen. Hij is enkele jaren naar de speciale school, die Juigalpa rijk is, geweest. Hij was zeer goed in hardlopen en heeft zelfs diverse medailles gewonnen in wedstrijden!
Alles veranderde toen zijn moeder overleed. Hij ging inwonen bij zijn broer die inmiddels een gezin had. De zorg was echter zodanig dat Jose steeds meer op straat te vinden was en steeds minder in huis. Zelfs waren er nachten dat hij thuis niet terecht kon en buiten de deur sliep. Zijn zussen uit de VS stuurden geld en probeerden te beïnvloeden dat er beter voor Jose gezorgd werd, maar tevergeefs. Jose werd een bekende persoonlijkheid in Juigalpa daar hij altijd op straat te vinden is. Waar mensen ook misbruik van hem maakten door hem alcohol te geven, hem leerden roken of mishandelden. En niemand deed iets….mede omdat er geen alternatieven waren.
Maar nu is er dus wel een alternatief. En vandaar dat Jose, Chepito in de volksmond, onze 4e persoon wordt die na de verhuizing, bij ons in komt wonen. Zijn zussen zijn dolblij. Zijn broer minder en het heeft de nodige overredingskracht gekost van de zussen om de broer te overtuigen. Vandaar dat de aanloopperiode zoveel vertraging heeft opgelopen.
Maar waar een wil is, is een weg. En de bezoeken van Chepito hebben tot nu toe uitgewezen dat hij wel wil. En onze eerste indruk van hem is zodanig, dat we denken dat we hem voldoende kunnen bieden wat hij nodig heeft. Ook dat hij past bij wat Daniel, Loyda en Jonathan nodig hebben. Zie foto voor een eerste kennismaking.
Dus, in feite is dit een aankondiging van een naderende ‘gezins’uitbreiding! Misschien niet geheel zoals we het op papier hadden gepland, en zijn we achter op schema. Maar processen laten zich niet dwingen. Het is wonderlijk hoe de juiste personen op onze weg komen! Het blijft leven uit verwondering en genade!
