Tegen de gewoonte in klinkt het ‘cumple año feliz´= het Nicaraguaanse ´Lang zal ze leven´ al bij het ontbijt. Judith zet het in en op zijn Europees (Duitse vrijwilligster) begint de dag met zingen en felicitaties aan de jarige.
In Nicaragua zijn de gewoonten anders. Het is al heel wat als je verjaardag gevierd wordt. Want verjaardagen zijn lang niet zo belangrijk als in Nederland. Soms weet men niet eens de geboortedag van naaste familieleden. Ook komt het voor dat men niet eens bewust is van zijn/haar eigen verjaardag.
Taart!
Een voordeel is, dat als men denkt aan je verjaardag, de familie het feest organiseert. Dus het team nam de gelegenheid te baat, toen ik even buitenshuis was, om mijn verjaardag te organiseren. Daarbij zijn er, net als in Nederland, vaste rituelen: het eten is belangrijk, evenals de taart. De taart is vaak zoet en mooi opgemaakt. Het zingen vindt plaats vlak voordat de taart aangesneden wordt. En het aansnijden van de taart gebeurt ter afsluiting van de verjaardag, als teken dat het feest ten einde is. Cadeautjes horen er bij, maar zijn vaak nuttig: shampoo´s, truitjes etc. Ook worden de cadeautjes, mooi verpakt, op een plek gezet, om pas uit te pakken als het bezoek weg is. Lands wijs, lands eer. Maar onze verjaardagen krijgen dus een internationaal karakter!
Wens
Onderaan dit blog zie je wat foto’s van de voorbereidingen en de festiviteiten. Hoe reageren onze huisgenoten daarop? Daniel en Loyda laten niet merken dat een speciale dag hen interesseert. Jonathan heeft meer besef van verjaardag. Maar wie er jarig is interesseert hem niet. Evenmin als het hem zelf betreft. Ook cadeautjes zijn voor hem van weinig waarde. Wat wel belangrijk is zijn de taart en coca cola. Die maken dat het feest is!
Judith zorgde voor een heerlijke, originele appeltaart, die de meesten van de aanwezigen nog nooit hadden geproefd. Juana kookte een grote hoeveelheid eten om iedereen van een heerlijk maal te voorzien. We deden een spelletje en ter afsluiting werd er, voordat de taart werd aangesneden, denkbeeldige de kaarsjes uitgeblazen. Met het volksgeloof daarbij, dat als je ze in een keer uitblaast, je een wens mag doe!Die gelegenheid lieten we natuurlijk niet onbenut voorbijgaan…
Astrid Delleman i.s.m. Stichting Vivir Juntos
