Deze week hebben we op een rijtje gezet wat we van Miguel hebben gezien en geleerd in de eerste 6 weken die hij bij ons woont.
Voor ons is het de etappe van observatie en uitproberen, die we afronden met het schrijven van de ‘sintesis’, d.w.z. de evaluatie van wat we nu hebben gezien van Miguel, plus het werkplan waar we willen proberen zijn ontwikkeling te stimuleren. Deze sintesis bespreken we met de wettelijke vertegenwoordiger die aanvullingen kan geven, corrigeren en zijn/haar wensen t.a.v. de ontwikkeling.
Wanneer we een nieuwe huisbewoner krijgen komt hij/zij met zeer weinig informatie binnen. De familie kan ons weinig handvatten geven die nuttig zijn hoe met hun zoon/dochter om te gaan. Ook zijn ze niet al bekend bij andere instanties die een dossier van de persoon hebben opgebouwd in de loop van de tijd. Want die instanties bestaan niet. We moeten dus met een ieder die binnenkomt, opnieuw het wiel uitvinden.
Activiteiten
De eerste dagen nemen we een afwachtende houding aan en volgen een beetje wat we zien waar de nieuwkomer voor kiest. Miguel maakte zelf geen contact, maar was heel open als wij contact met hem maakten. Hij leek op het eerste gezicht meer te kunnen, dan hij in praktijk liet zien. Hij blijkt zelf weinig tot activiteiten te komen. Ook laat hij weinig emoties zien die ons duidelijk maken wat hij al dan niet leuk vindt aan activiteiten. Alhoewel er enkele uitzonderingen zijn: hij zit graag buiten, waar hij rustig om zich heen kijkt. En komt alleen van die plek af als wij hem roepen i.v.m. het moment om iets te drinken of om te eten. Want eten en drinken zijn zijn hobby’s. Ook zien we zijn enthousiasme in onze zangmomenten, waarbij hij actief met een tamboerijn zwaait waardoor de belletjes rinkelen, die aan de zijkant zitten. Bovendien geniet hij van het zwembad waar we 1x per week heengaan, waar hij heerlijk ronddobbert in een zwemband.
De tweede week begonnen we met het aanbieden van enkele activiteiten om te zien waar hij interesse in had. Zou hij met een viltstift krassen of tekenen op een whiteboard leuk vinden? Nee, dus, want hij keek alle kanten uit, behalve naar wat hij aan het doen was. Bovendien maakte het hem weinig uit of hij met de punt op het bord kraste of met de achterkant van de stift. Zou hij het leuker vinden om met blokken bezig te zijn? Niet echt. Hij kon de ene op de andere stapelen, maar was niet echt geïnteresseerd. Misschien was het spelen met water iets? Ook niet. En zo probeerden we al doende te ontdekken wat hem kon boeien.
Zowaar, bonen uit een potje halen en in diverse gekleurde potjes doen bleek hem tot een zekere concentratie en motivatie te brengen. Dus dat is de activiteit die we nu proberen uit te breiden met hem. Hij weet waar de spullen te pakken en weer op te bergen, dus dat hij leergierig is, is een feit.
Ontdekkingsreis
De nieuwe stap die we met Miguel hebben gezet is met hem naar de activiteitenclub gaan voor een observatieperiode van opnieuw 6 weken. Om te ervaren of de club wat bij kan dragen aan zijn welbevinden en ontwikkeling. De eerste indruk is gematigd positief.
Elke nieuwe bewoner is een mens vol verrassingen. Diens talenten en beperkingen ontdekken is een ontdekkingsreis. En hoe we kunnen helpen, dat de nieuwkomer ook het ritme en rust van de andere bewoners niet doorbreekt, is een zoektocht te meer. Maar het is een boeiend proces! Bovendien is het een grote leerschool voor de begeleidsters om gevoeliger te worden voor de behoeften van onze huisgenoten en te leren goed te observeren. Want alleen zo kunnen we voor hun hét verschil maken!
