Halfjaarlijkse evaluatie

We hebben ons werkplan (strategisch actieplan) erbij gehaald en punt voor punt bekeken in hoeverre we onze plannen hebben uitgevoerd en wat er nog staat. We hebben veel bereikt het afgelopen half jaar.

Waren we in januari een stichting die net haar wettelijke status had gekregen, inmiddels functioneert er een taller (activiteitenclub) in de middaguren, waaraan zes deelnemers op verschillende middagen deelnemen onder leiding van een enthousiaste begeleidster. Daarbij zijn we in juni officieel van start gegaan met onze casa hogar (ons gemeenschapshuis). En omdat stichting Ruach inmiddels zes betaalde krachten heeft – fulltimers en parttimers die zich inzetten op kantoor, voor de taller en in het huis – kunnen we steeds meer meters maken!

Bestuur

Dat alles was en is alleen maar mogelijk, omdat we als bestuur met een regelmaat van eens in de twee weken bij elkaar komen. De agenda’s van die vergaderingen zijn altijd meer dan gevuld. Natuurlijk verloopt niet altijd alles vlekkeloos en zet niet iedereen zich altijd evenveel in, toch vind ik het heel wat dat alle bestuursleden elke keer opnieuw trouw komen en meedoen. Iedereen kan zo zijn of haar steentje bijdragen en zo groeien we samen in onze plannen en activiteiten.

Verbazing

Afgelopen donderdagnamiddag waren we weer bijeen in een bestuursvergadering. Één van de punten was een persoonlijke evaluatie van hoe men zich voelt over de ontwikkelingen en voortgang in het project. Want ook al krijg je in de vergaderingen al een aardige indruk van hoe men er in staat, toch is het goed om ieder de gelegenheid te geven zich hierover expliciet uit te spreken.

De tendens van de evaluatie was, dat we zelf verbaasd waren over hoeveel we tot nu toe voor elkaar hebben gekregen. Hoe soepel het één en ander is verlopen, ook al hebben we veel tijd en energie gestoken in al die taken, die al gaande op onze weg kwamen en waar we ‘wat mee moesten’. ‘Bergen van activiteiten’ die bijna onneembaar leken door de hoeveelheid werk die verzet moest worden, liggen nu achter ons. Het was een unaniem dankbaar terugkijken!

Vooruitkijken

We beseffen ook, dat we nu een nieuwe fase ingaan. Met onze nieuwe acompañantes (begeleidsters), Yenny en Melina, hopen we binnenkort zodanig gewerkt te hebben aan teamvorming, gevoelig maken voor mensen met een intellectuele beperking en hun behoeften, dat we onze kandidaten Daniel en Loyda in augustus een woonplek kunnen geven in onze casa hogar. Een grote uitdaging, waarbij opnieuw veel op ons af zal komen. Wat ons alleen maar gaat lukken als we er samen voor blijven gaan en voor instaan. Mogen we ook op uw morele en financiële ondersteuning blijven rekenen?

Astrid Delleman i.s.m. stichting Vivir Juntos
Foto: Verena Hirnig