De laatste week van mei/begin juni waren er veel bijzondere dagen in Nicaragua: maandag moederdag (30 mei) en de dag van het kind (1 juni). Data waar aandacht aan wordt besteed en wij in het gemeenschapshuis doen dat dus ook.
1 juni viel op woensdag, onze zwembaddag. Dus de keuze was gemakkelijk gemaakt hoe de twee bijzondere feesten te combineren: niet alleen zwemmen van 9-11 u uur, maar de hele ochtend genieten in het zwembad. En dat afsluiten met een middagmaal waarnaar we weer naar huis zouden gaan. Het uit eten gaan is iets bijzonders en daar geniet een ieder van. En aldus voerden we de plannen uit. We hadden twee vriendinnen van het gemeenschapshuis uitgenodigd die we een kaart gaven, zelf getekend door de huisgenoten, omdat zij moeders zijn. Evenals de begeleidsters van het huis.
Boerderij
Maar we hadden in zijn geheel een bijzondere week. Want zondag 29 mei hadden we ons maandelijks uitstapje naar de boerderij waar ook altijd de paarden voor ons klaarstaan om een ieder te laten genieten van het contact met deze dieren. We worden dan rond half 11 gehaald en gaan in de loop van de middag weer terug. Ook wordt er dan altijd voor eten gezorgd.
Het blijft een bijzondere dag waar we heel dankbaar voor zijn. Ook dat Samuel en zijn vader ons dit al een jaar lang(!) maandelijks aanbieden. Wij gaven hun voor hun echtgenotes een, door de huisgenoten, zelfgemaakte bloem omdat zij moeder zijn.
Cadeaus
Donderdag 2 juni kregen we bezoek van Maritza en haar broer. Maritza heeft een snackzaak. Ze komt ons sinds twee jaar een paar keer per jaar iets lekkers brengen. Haar broer wilde graag ons werk leren kennen. Maritza had bij vriendinnen een inzameling gehouden, en daarom kregen we levensmiddelen en wat schoonmaakmiddelen cadeau. Een heel concreet voorbeeld dat zichtbaar maakt hoe ons werk breder onder de aandacht komt. En hoe mensen als het ware onze ambassadeurs zijn naar buiten toe.
Boekhandel
Tot slot hadden Manuel, Maria Elena en Miguel, die meedoen in de activiteitenclub vrijdag 3 juni een dag dat de clubactiviteiten in de boekhandel Juigalpa plaatsvonden. Hiermee brengen ze onze aanwezigheid en werk meer onder de aandacht brengen bij een breder publiek. Een jarenlange traditie die door COVID wat stil kwam te liggen, maar nu weer opgepakt wordt. Ze zijn dan van 10:00 uur tot een uur of 15:00 bezig. Met een lunchpauze, waarin ze heerlijk verwend worden. Daarna komen ze moe maar voldaan thuis.
De keerzijde
Het leven bestaat uit polariteiten. Naast bovengenoemde situaties die veel energie geven zijn er ook situaties die veel energie nemen. Bv. de huidige veranderingen in het team. Vlak na elkaar gingen twee mensen weg. Waarbij zeker het vertrek van Jennyfer een verlies voor ons team is. Ze is echter ook studente en moet een langdurige stage gaan lopen in het ziekenhuis. Ook zij was graag gebleven maar we hebben er mee te dealen dat de situatie is, zoals die is.
Onze niet zo gunstige financiële situatie maakt het er niet makkelijker op om mogelijk geschikte kandidaten gelijk aan ons te kunnen binden… Want een kandidaat heeft vaak meerdere sollicitatiebrieven de deur uit gedaan en gaat aan de slag waar ze het eerst met iets concreets over de brug komen. En momenteel is de Fundación even niet zo slagvaardig.
Desalniettemin
Elke dag heeft zijn eigen verrassingen en is het de kunst te focussen op wat gebeurt en wat kan. En te leven vanuit de dankbaarheid. Door dat te doen wint het genieten het van de frustratie en blijft de energie in balans. En… het leven wordt steeds lichter!
