Loyda was 25 december jarig. Maar haar moeder, doña Yolanda, had gezegd dat ze dan weg zou zijn en graag de verjaardag van Loyda op een andere dag wilde vieren. En aangezien Loyda niet zichtbaar weet heeft van haar verjaardag, hadden we een andere dag gepland.
Doña Yolanda heeft, door de omstandigheden van het leven, van haar vijf kinderen de twee kinderen met een beperking, Daniel en Loyda niet kunnen geven wat deze kinderen nodig hadden. Maar ze heeft op het moment dat ze van onze stichting hoorde, meegewerkt zodat haar kinderen een beter leven konden krijgen. Alleen gedurende de eerste twee bezoeken herinner ik me, dat ze op afstand was en probeerde te begrijpen wat we echt wilden. Ik ben ook moeders tegen gekomen die -hoewel de diverse buren zeggen dat het kind met beperkingen slecht behandeld wordt – dat door de familie in geen enkele graad erkend wordt. Waardoor je snel bent uitgepraat en niets kunt doen.
Samenwerking
Doña Yolanda heeft vanaf het begin meegewerkt. En blijft haar kinderen minimaal twee keer per maand bezoeken. Meestal komt de dochter bij wie ze in huis woont, mee. Aan het eind van de maand brengt ze altijd haar vrijwillige bijdrage aan de kosten van het huis mee: olie, bonen, rijst, luiers (die Loyda en Daniel in de nacht omhebben), wat havermout, kaas etc.
Ook is ze altijd van goede wil als Daniel of Loyda voor het één of ander naar het ziekenhuis moet voor een controle, om met hen te gaan. Dat bespaart ons niet alleen veel tijd, want het is ongelooflijk hoeveel tijd hier in wachtkamers versleten wordt. Maar bovendien is het praktisch want de moeder heeft nog steeds de wettelijke verantwoordelijkheid over haar kinderen en kan dus met de arts bespreken wat nodig is. Zoals bij Daniel met zijn hernia, het akkoord geven voor de operatie.
Doña Yolanda en haar dochter voelen zich thuis bij ons en gewaardeerd. Ze is blij met de vooruitgangen die ze in Daniel en Loyda ziet. Ook hecht ze dus belang aan het aanwezig zijn op hun verjaardagen. Deze familiefoto is daar het bewijs van!
