Het is merkbaar dat de paasvakantie weer voorbij is. Je hoort auto’s weer door de straten rijden en er zijn meer geluiden in de lucht. De week voor Pasen wordt de Heilige Week genoemd (La semana santa). Die week zijn de scholen de hele week dicht en voor de werkzame mensen zijn er twee vrije dagen: donderdag en vrijdag. Zelfs bussen rijden hier niet die dagen en vrijwel geen winkel is open. En dat geeft aan dat de dagen voor Pasen hier belangrijk zijn. Belangrijker dan de Paasdag zelf. Bovendien, zoals bij alle christelijke feesten, is er maar 1 van: 1 Paasdag, 1 Kerstdag etc.
De Heilige week valt in de warme tijd van het jaar. In Juigalpa is het rond de 35 graden. Dat betekent dat er een categorie mensen is die de vrije dagen benutten om het water ter verkoeling op te zoeken: hetzij van een meer, hetzij van een rivier, hetzij van een zwembad in de buurt. Ook is er een categorie mensen die meedoet met de religieuze activiteiten in de kerk. Er zijn veel processies en op een kleurrijke manier wordt er herdacht wat Jezus in de laatste week voor zijn dood gedaan zou hebben. Er is een relatief grote groep mensen die daar aan mee doet, zowel oud als jong.
De zondag van Palmpasen is er de optocht met de palmtakken en wordt gevierd dat Jezus Koning is. Donderdag in de avonddienst vindt de voetwassing plaats, onder de priesters die voorgaan in de dienst en vrijdag wordt de kruisweg gelopen. De jeugd wordt daarbij ingeschakeld om bepaalde scenes onderweg na te spelen die voor komen in het lijdensverhaal zoals het in de bijbel staat. Ondertussen worden de 14 staties gelezen. De tocht wordt afgesloten met de scene van de kruisiging.
In de avond is er de Heilige begrafenis. Jezus wordt in een (glazen) doodskist rond gedragen, op weg naar zijn graf. Zaterdag is er dan de paaswake waar men zich voorbereidt dat het Pasen gaat worden. Ter afsluiting is er zondag de Paasdienst.
Het accent ligt hier duidelijk op de bezinning in de heilige week. Daar horen bepaalde maaltijden bij, vooral om te vermijden dat er vlees gegeten wordt. En van oudsher, dat er vuur gemaakt moet worden. Paaseieren, paashazen en andere aanverwante lekkernijen kun je hier niet vinden. De blijheid van Pasen, het halleluja gevoel, hangt hier niet in de lucht. Bezinning op het lijden is wellicht een thema waar veel mensen zich mee kunnen identificeren. Het leven in Nicaragua is heel basaal en basiszekerheden zijn er niet. Dus voor velen is het leven niet makkelijk.
De speciale week ligt weer achter ons. De bussen rijden weer. Men komt geleidelijk aan in het ritme van het dagelijks gebeuren. Maar hopelijk wel geïnspireerd of uitgerust door de geleefde ervaringen! Hopelijk net als u, die dit leest!
