Deze week, een maand geleden kwamen Daniel en Loyda bij ons wonen. Broer en zus die jaren gewoond hebben in een donker kamertje, zonder veel zorg, aandacht of affectie, die bovendien behoorlijk ondervoed waren. Ze praten niet, geven nauwelijks aan wat ze nodig hebben en maken nauwelijks contact. Wat heeft die maand voor hen en ons betekent? Een korte (onvolledige) schets:
- inmiddels zijn ze wat kilos aangekomen, zijn ze vrij van parasieten en hoeven we minder alert te zijn om ergens iets eetbaars even neer te zetten, want Daniel kan zich beter controleren en heeft het niet al in zijn mond voordat wij er alert op zijn.
- hebben we redelijk door wanneer ze naar de wc moeten en geeft Loyda het nu vaak ook zelf al aan, wat ons veel natte kleding scheelt en het dweilen van natte vloeren (nog een geluk dat we hier plavuizen hebben en geen tapijt!)
- kijkt Daniel aanzienlijk minder naar de vloer; kijkt ons zelfs geregeld in de ogen en kan ook iets van affectie laten zien!
- heeft Loyda niet meer de hele dag haar mond open, steekt nauwelijks nog haar ringvinger drie kwart in haar neusholte( hoe kreeg ze het voor elkaar!) en laat af en toe een lachgeluid horen
- werkt Loyda goed behoorlijk mee met de methode die we bedacht hebben, zodat ze haar bord niet in 1 minuut leeg heeft, maar daar nu een kwartier over doet en ook kauwt op haar eten. Waardoor ze natuurlijk ook meer voelt dat ze gegeten heeft.
- werkt het hele team van harte mee in de intensieve begeleiding die we hen geven om contact met ze te maken, waardoor ze hopelijk steeds meer ervaren dat ze zich open kunnen stellen voor ons en de buitenwereld. Een buitenwereld , waar ze jaren van afgezonderd waren omdat niemand aandacht aan hen schonk.
- verleggen we grenzen in onszelf en in hun, doordat we alleen een bepaalde invloed op de ander kunnen hebben, als we werken met onze eigen angsten, eisen en tekortkomingen.
Conclusie:
We groeien en leren, met vallen en opstaan, zijn dankbaar voor elk stapje dat Daniel en Loyda zetten in hun groei. We zitten volop in het proces om te werken aan de zwakke punten in ons zelf en het een goed team worden… De resultaten geven aan dat we goed bezig zijn. “Dat geeft de burger moed!”
