De dagen worden steeds hectischer. Ons huisje, waar we nu nog wonen in afwachting van het moment waarop we naar het gemeenschapshuis kunnen verhuizen, wordt steeds meer een ‘multifunctioneel’ gebouw. En alles vindt nog steeds plaats binnen de 72 m2 grof berekend, die we hebben.
Was het tot voor kort alleen woonhuis, inmiddels is het ook kantoor geworden van de Fundación Ruach en waar de club/taller functioneert in de middag. Omdat dit huisje op 3 minuten lopen van ons toekomstige gemeenschapshuis ligt, blijven we dit zo houden. En zal de functie ‘logeeradres’ er nog bij komen, op het moment dat het geen ‘woonhuis’ meer zal zijn, denkende aan stagiaires of bezoek die tegen een geringe vergoeding van ons ‘bed en breakfast’ gebruik willen maken!
Interne verhuizing
Vandaag is dan de inrichting ook zodanig veranderd dat de nieuwe aanwinsten – een bureau, archiefkast, computer en een printer – een vaste plek hebben gekregen in de woonkamer en de club/taller hun eigen ruimte heeft gekregen in de garage van het huis.
Dat betekent dat onze ‘woonruimte’ overdag minder is geworden. En ja, dat betekent geen eettafel meer daar die nu in gebruik is van de taller, maar eten aan het bureau dat in de woonkamer staat. En geen plek meer voor alle schommelstoelen in de woonkamer, want ik houd van ruimte en dat probeer ik te handhaven. En de nieuwe aankopen voor het andere huis voorlopig zo zijn neer gezet in de garage dat de taller er geen last van heeft, in afwachting dat we iemand met een auto kennen, die een ritje kan doen. Het is dus even woekeren met de ruimte.
Duiventil
Maar zeker ook wonen in een duiventil. Want er staan nu collega’s om half 9 op de stoep. Ze zouden wel om 8 uur willen beginnen. Maar rustig de dag op starten, vind ik ook veel waard….En afhankelijk van de werkzaamheden ben ik dan om 5 uur met Jonathan weer alleen in het huis.
Hoe ervaart Jonathan het? Als jongere, die veel structuur en regelmaat nodig heeft, veroorzaken de veranderingen een bepaalde onrust. Meer mensen in huis, die hun eigen agenda hebben, het overkomt hem allemaal en soms blokkeert hij dan. Gelukkig heeft hij een goede klik met Eva, van de club, waar hij nu elke middag terecht kan. Hopelijk komt hij steeds meer in een eigen gevuld dagritme.
Rust…
Omdat we alles aan het opstarten zijn, is geregeld overleg nodig. Gelukkig vullen we elkaar goed aan. En ook voor grotere aankopen is het goed dat twee mensen dat doen, om meer op details te letten. Ervaren dat je in een team werkt, is veel waard. Maar het maakt des te meer, dat de tijd tussen je vingers doorglipt en dagen inspannend zijn. Ook dat de avond benut moet worden om klussen te doen, die meer concentratie nodig hebben.
De kunst is om rustig te blijven in jezelf; je eigen kern vinden is de voorwaarde voor de uiterlijke rust!
“Als je eenmaal in de stroom bent gesprongen, kun je niet meer terug. De enige manier om je doel te bereiken, is je uiteindelijk over te geven”. J. Noorloos
Astrid Delleman, i.s.m. Stichting Vivir Juntos