Als ik om half vier binnen kom is het opvallend rustig in de grote ruimte van de ‘casa de cultura’ (huis voor culturele activiteiten). Twee weken ervoor hadden Yaser en zijn vrouw, de organisatoren van de activiteit, ons bezocht in het gemeenschapshuis.
Op eigen initiatief organiseren ze al enkele jaren een culturele middag om aandacht te vragen voor de rechten van mensen met beperkingen en inclusie in de samenleving. Ze hadden gehoord van ons bestaan en nodigden ons uit om tijdens deze middag acte de presence te geven. Ook de speciale school, de overkoepelende organisatie van mensen met beperkingen en Los Pipitos, een vereniging voor ouders van kinderen met een beperking, zullen aanwezig zijn. Natuurlijk gingen we daar graag op in.
Het thema van de middag is: Een lied voor jou. Naast enkele sprekers die hun werk met en voor mensen met beperkingen onder de aandacht brengen, zullen er dansen vertoond worden door jongeren met beperkingen. Ook Yaser en zijn vrouw, die muzikale talenten hebben, zullen optreden en enkele liederen ten gehore brengen.
Begintijd
Eigenlijk zou Ana Alicia, als presidente van de Fundación, hier moeten zijn. Maar door gezondheidsproblemen heeft ze gevraagd of ik het van haar over kan nemen. Ik ben later dan uitgenodigd, maar vroeger dan het event zou moeten beginnen zodat ik me kan voorbereiden. Maar helaas, er is geen beamer beschikbaar om een PowerPointpresentatie te laten zien, zodat er niet veel voor valt te bereiden. Eva, die de activiteitenclub runt, is er al met drie deelnemers, die aan een tafel piñatas aan het maken zijn. Ook staan er beschilderde potjes met plantjes op tafel om te laten zien wat we doen en om te verkopen.
Om half vijf begint de zaal geleidelijk aan voller te worden. Dat een activiteit een uur of anderhalf uur later dan gepland begint, is in Nicaragua geen uitzondering. Waardoor een ieder er natuurlijk al vanuit gaat, dat het niet op tijd zal beginnen en op tijd komen geen zin heeft….Om geen tijd te verliezen heb ik daarom altijd een plan B in mijn hoofd, wat ik kan regelen/doen als ik daar in de buurt ben. En natuurlijk is het een mooie tijd om wat sociale contacten te onderhouden.
Actie
Na het welkomstwoord ben ik een van de eerste sprekers. Ik krijg rond de tien minuten om ons werk en de speerpunten te presenteren. De kunst is om kort en krachtig te zijn. Over het algemeen kom ik in het Spaans goed uit mijn woorden. De inhoud is mijn werk van alledag dus dat maakt het spreken makkelijk. Het spreken van anderen wordt afgewisseld met culturele activiteiten. Voor het einde neem ik afscheid van de organisatoren. Want later beginnen betekent natuurlijk ook later eindigen.
En volgend jaar hopen we weer present te zijn. Super dat er mensen zijn, van goede wil, die geraakt zijn door deze doelgroep van mensen met beperkingen en dit soort activiteiten organiseren. Zonder veel geld, zonder veel middelen, maar met alle energie van de wereld om er iets moois van te maken! Lichtpuntjes in deze wereld waar het wereldnieuws zo vaak de donkere kant van de mensen toont!
