Zeven maanden geleden aangevraagd. Na inmiddels zes verschillende bezoeken en een heleboel telefoontjes, lijkt het erop dat we vrijdag dan eindelijk de aanbevelingsbrief krijgen van de gemeente, die we mee willen sturen met onze fondsenaanvraag voor het project.
Wij zijn hier in Juigalpa niet zo bekend. Maar als de burgemeester en wethouders zeggen dat ze ons project aanbevelen en ons als verantwoordelijke bestuurders beschouwen, dan kan het voor een organisatie een meerwaarde hebben om ons te helpen. Bovendien kan onder de aandacht brengen van ons project in een vroeg stadium nooit kwaad. Hun morele ondersteuning nu opent wellicht straks makkelijker deuren om andere soorten ondersteuning te vragen.
Onvoorziene omstandigheden
Dat alles zo lang heeft geduurd heeft te maken met ‘onvoorziene’ omstandigheden: een instabiele periode waardoor na het overlijden van een burgemeester in mei, we inmiddels aan een tweede burgemeester toe zijn; een wisseling van wethouders, waardoor commissies stil lagen (ook die van de speciale commissie die ons project moest bestuderen en een advies aan de burgemeester en wethouders moest uitbrengen) en daarna het gunstige moment afwachten om de molen weer in werking stellen om onze aanvraag opnieuw onder de aandacht te brengen.
Frustrerend? Zie je het glas half leeg of half vol? Alles is betrekkelijk in het leven! En tegenslagen horen bij het proces. Het sterkt ons in ieder geval in ons doorzettingsvermogen, creativiteit en het uitbreiden van ons netwerk!
Astrid Delleman,
i.s.m. Stichting Vivir Juntos